مقاله : خط لوله سراسری گاز ایران
خط لولهٔ سراسری یا خط انتقال گاز سراسری (به انگلیسی: IGAT: Iran Gas Trunk-line) به کلیهٔ خطوط لولهٔ انتقال گاز (قطر بالا) در سرتاسر کشور (ایران) گفته میشود که از محل پالایش (یا ذخیرهسازی) گاز طبیعی تا ایستگاه افت فشار گاز در ورودی شهرها جهت توزیع برای مصرفکننده گسترده شدهاست.
ایستگاههای ورودی گاز شهری C.G.S
در ایستگاههای ورودی گاز در شهر، لولههای اصلی گاز به ایستگاه ورودی شهر متصل میشوند و از آنجا به داخل شهر انتقال پیدا میکند. ایستگاههای ورودی شهر باید خارج از محدودهٔ ۲۵ سالهٔ شهر احداث شده و حتیالمقدور سعی شود نزدیک به یکی از جادههای صنعتی شهر انتخاب گردد. این امر باعث کاهش قطر لولهها در جادههای صنعتی خواهد شد. نظر به اینکه خطوط لوله با فشار بیش از ۳۰۰ پوند بر اینچ مربع به داخل شهرها ممنوع میباشد. محل احداث ایستگاهها باید در خارج از محدودهٔ شهرها پیشبینی گردد. ضمناً محل احداث ایستگاههای ورودی گاز به نحوی احداث گردد که از محوطهٔ خطوط هوایی انتقال نیروی برق عبور ننماید. به هر حال فاصلهٔ حریم خطوط لولهٔ گاز با فشار بیش از ۳۰۰ پوند بر اینچ مربع و ایستگاههای گاز طبق ضوابط حریم خط لوله از نظر مسائل ایمنی در نظر گرفته و رعایت شود.
خط لوله سراسری ایران :
خط لولهٔ سراسری | طول (کیلومتر) | مسیر |
---|---|---|
اول | ۱٬۱۰۳ | بیدبلند، تهران، قزوین، رشت، آستارا |
دوم | ۱٬۰۳۹ | کنگان، قزوین |
سوم | ۱٬۲۶۷ | عسلویه، کنگان، ساوه، رشت |
چهارم | ۱٬۱۴۵ | عسلویه، پارسیان، نیزار، ساوه |
پنجم | ۵۰۴ | عسلویه، آغاجاری |
ششم | ۶۱۰ | عسلویه،خورموج،دیلم،بیدبلند،اهواز،حسینیه،کوهدشت |
هفتم | ۹۰۲ | عسلویه، سرخون، ایرانشهر |
هشتم | ۱٬۰۵۰ | عسلویه، پارسیان، نایین، تهران |
نهم(تکمیل نشده) | ۱٬۸۶۳ | بیدبلند، اهواز،حسینیه، کوهدشت، دهگلان،سقز، میاندواب،بازرگان |
دهم (لوپ) | ۶۳۲ | کنگان، پتاوه، اصفهان |
خط سوم آذربایجان | ۴۷۰ | ساوه، همدان، بیجار، تکاب، میاندوآب |
خط دوم شمال، شمال شرق | ۱۰۸۰ | تهران، سمنان، قوشه کیاسر ساری،دامغان، میامی، سبزوار، سنگبست |
ادامه خط دوم شمال، شمال شرق | ۱۲۰ | سنگبست، پالایشگاه شهید هاشمینژاد |
2 پاسخ
سلام و درود .. جالب بود تشکر از شما
باعث افتخار ماست